Poród naturalny czy cesarskie cięcie?
Jednym z dylematów, przed którym stoi przyszła mama, jest wybór między porodem naturalnym, a za pomocą cesarskiego cięcia. Jakie wady i zalety wynikają z powyższych metod? Na to pytanie odpowiadają eksperci marki Mama i ja.
Poród naturalny
Poród naturalny to taki, w którym nie występuje ingerencja chirurgiczna. Składa się z trzech faz (nasilające się i coraz częstsze skurcze, urodzenie dziecka oraz wypchnięcie łożyska), zazwyczaj trwa od kilku do kilkudziesięciu godzin, a pobyt w szpitalu po nim wynosi od dwóch do trzech dni. Kobiety rodzące siłami natury rzadko posiłkują się środkami znieczulającymi jednak w sytuacjach, kiedy jest to konieczne, zostaje im podane znieczulenie. Pierwszy, najdłuższy z etapów porodu, charakteryzuje się nasilającymi się skurczami macicy prowadzącymi do pojawienia się rozwarcia. Ta faza wywołuje w kobietach serie zmian nastroju. Na etapie fazy drugiej maluszek zostaje wypychany z brzucha mamy przez kanał rodny (ogromną rolę odgrywa tu umiejętne oddychanie i siła napinanych mięśni). Ostatni etap ma miejsce tuż po urodzeniu dziecka i polega na wyparciu łożyska. Pojawienie się tu zimnych dreszczy jest czymś zupełnie normalnym i nie jest to powód do niepokoju.
Zalety:
– ważnym aspektem jest tu możliwość asystowania bliskiej osoby,
– pobudzenie procesu laktacji,
– szybszy powrót do sił niż po cesarskim cięciu,
– niskie ryzyko powikłań,
– możliwość przecięcia pępowiny przez świeżo upieczonego tatę,
– przejęcie opieki nad maluszkiem już po około dwóch godzinach od urodzenia,
– rodząca się wyjątkowa więź od pierwszych chwil życia malca,
– przy zastosowaniu się do wskazówek lekarzy brak widocznych blizn,
– dziecko przychodzi na świat w chwili, kiedy jest na to gotowe,
– świadome i aktywne uczestniczenie w przyjściu na świat maluszka,
– możliwość zajścia w ciąże w niedługim terminie,
Wady:
– długotrwały i olbrzymi wysiłek fizyczny,
– bolesne skurcze,
– długi czas trwania porodu (od kilku do, w skrajnych przypadkach, kilkudziesięciu godzin),
– niespodziewany początek akcji porodowej,
– ból krocza po porodzie.
Cesarskie cięcie
Pierwotnie cesarskie cięcie służyło jako procedura ratująca życie, dziś coraz częściej przeprowadzane jest na życzenie pacjentki. To nic innego jak zabieg chirurgiczny polegający na rozcięciu wszystkich powłok brzucha i ścianki macicy w celu wyjęcia dziecka. Na sali operacyjnej znajduje się zazwyczaj dwóch lekarzy ginekologów, anestezjolog oraz pielęgniarka. Podczas cesarskiego cięcia dziecko pojawia się zazwyczaj już po około pięciu minutach, a cała operacja, do momentu zaszycia rany, trwa od trzydziestu do sześćdziesięciu minut.
Zalety:
– możliwość przygotowania się do zabiegu, gdyż termin jest z góry ustalony,
– bezbolesny zabieg z zastosowanym znieczuleniem,
– pochwa kobiety zostaje nienaruszona, przez co spada ryzyko infekcji,
– obniżony poziom ryzyka pojawienia się komplikacji, jak w przypadku przyjścia na świat przez kanał rodny (przyduszenie pępowiną, poród kleszczowy),
– krótki czas trwania porodu.
Wady:
– w większości przypadków brak możliwości uczestniczenia w porodzie bliskiej osoby,
– szansa na nakarmienie dziecka dopiero po kilkunastu godzinach od porodu,
– konieczność pobytu w szpitalu nawet do sześciu dni od urodzenia,
– ryzyko wystąpienia krwotoku, zakażenia,
– trwała blizna,
– na kolejną ciążę zdecydować się można nie szybciej niż po roku,
– potrzeba przebywania w pozycji leżącej od dwunastu do dwudziestu czterech godzin po zakończonym porodzie,
– ograniczona możliwość początkowej opieki nad maluszkiem.