Ciąża jest wyjątkowym okresem w życiu każdej kobiety. Jak większość ważnych etapów, posiada zarówno jasne, jak i ciemne strony. Pojawiające się w tym czasie trudne emocje często wywołują zamęt i przerażenie.  Warto zdać sobie sprawę, że huśtawka nastrojów jest sytuacją zupełnie normalną i można sobie z nią radzić.

Strach, smutek, przygnębienie, zwątpienie – czy to normalne, że odczuwam negatywne emocje?

Zazwyczaj wiadomość o ciąży przyczynia się do występowania szeregu uczuć oscylujących między radością i euforią oraz towarzyszącemu im przerażeniu. Często bowiem dopiero w momencie potwierdzenia faktu, uświadamiamy sobie, jak wielkie zmiany szykują się w naszym życiu. Wiele z nas reaguje początkowo przerażeniem i zwątpieniem, pojawiają się pytania w stylu „Czy aby na pewno nadaję się do tej roli?”, „Czy ja sobie poradzę?”, „Czy na sto procent jestem gotowa?”. Kiedy zwątpienie i lęk zaczynają dominować, wyłania się poczucie winy. W obawie przed oceną, nie dzielimy się przemyśleniami z otoczeniem, co prowadzi do tego, że zaczynamy martwić się jeszcze bardziej. Tymczasem są to normalne obawy towarzyszące większości ciężarnych w początkowym okresie brzemiennym.

Burza hormonów, czyli z humorami za pan brat

Kiedy w końcu udaje się oswoić z trudnymi do przyjęcia wątpliwościami, strach i napięcie ustępują miejsca humorom – powstającym na skutek zmian hormonalnych. Główną rolę odgrywają tu adrenalina, noradrenalina i endorfiny. Wzrost ich poziomu skutkuje emocjonalnymi wzlotami oraz upadkami, zmęczeniem, a także dominacją ambiwalentnych uczuć. Pojawiają się naprzemiennie występujące płacz i śmiech, rozdrażnienie z powodu sytuacji, które wcześniej nie miały żadnego znaczenia oraz chwilowe załamania. Najczęściej intensywność odczuć związanych z wzrostem poziomu hormonów zależy od osobowości i wsparcia otrzymywanego z zewnątrz.

Jak sobie radzić z trudnymi emocjami?

• Przede wszystkim nie dawajmy się ponieść negatywnym emocjom. Podchodźmy do nich z rezerwą, mając świadomość, że jest to normalna część ciąży i wiele kobiet, nawet jeśli nie mówi o tym głośno, odczuwa podobne dolegliwości. Pozwólmy przepłynąć tym myślom, jednocześnie zachowując dystans i pozytywne nastawienie.
• Znajdźmy ginekologa, któremu zaufamy nie tylko w kwestii naszego zdrowia fizycznego, ale też przy którym będziemy czuć się komfortowo w trakcie zadawania najróżniejszych pytań.
• Starajmy się rozmawiać z najbliższymi o tym co nas boli, przeraża i trapi. Mówmy czytelnie o tym co nas martwi i boli, czego oczekujemy i nie wstydźmy się tego.
• Zapiszmy się do szkoły rodzenia. Takie miejsca powstają, aby dawać kobietom wsparcie i rozwiewać wszelakie wątpliwości i doskonale się w tej roli sprawdzają.
• Każda z nas zasługuje na chwilę przyjemności. I właśnie teraz mamy do tego okazję. Pamiętajmy, że za kilka miesięcy nasze życie zmieni się bezpowrotnie i nie będziemy miały już za wiele czasu na oddawanie się własnym uciechom. Róbmy to co sprawia nam przyjemność, spotykajmy się ze znajomymi i cieszmy tym wyjątkowym stanem.